Διαχείριση Μαθησιακών Δυσκολιών

Μαθησιακές Δυσκολίες

Οι μαθησιακές δυσκολίες εκδηλώνονται επηρεάζοντας την ικανότητα ορθογραφίας, γραφής, ανάγνωσης, σκέψης, ομιλίας ή εκτέλεσης βασικών μαθηματικών υπολογισμών.

Διάβασε Περισσότερα

Αναβλητικότητα & Διαχείριση Χρόνου

Τι γίνεται άραγε με την αναβλητικότητα και την διαχείριση του χρόνου και πως μπορούμε να βοηθήσουμε τους μαθητές και τους φοιτητές να ανταπεξέλθουν στο επιβαρυμένο πρόγραμμά τους χωρίς αυτό να τους κοστίσει την ψυχική τους υγεία;

Διάβασε Περισσότερα

Άγχος

Διάβασε Περισσότερα

Βιβλιογραφία

Βρείτε περισσότερες πληροφορίες από έγκυρες επιστημονικές πηγές που εντοπίσαμε εμείς για εσάς.

Διάβασε Περισσότερα

Μαθησιακές Δυσκολίες

Η τροχοπέδη της μάθησης και της παραγωγικότητας

Ορισμός

Ο όρος «μαθησιακή δυσκολία» επινοήθηκε πρόσφατα το 1963 από τον διάσημο ψυχολόγο και παιδαγωγό Samuel Kirk (Κατσαφάνας, 2006). Πέντε χρόνια αργότερα, η Εθνική Συμβουλευτική Επιτροπή των ΗΠΑ όρισε τον όρο «παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες» για να συμπεριλάβει τα παιδιά που υπέφεραν από διαταραχή στην εκτέλεση βασικών ψυχολογικών λειτουργιών που σχετίζονται με την επικοινωνία ή την κατανόηση μιας γλώσσας, γραπτού ή προφορικού λόγου. Οι μαθησιακές δυσκολίες εκδηλώνονται επηρεάζοντας την ικανότητα ορθογραφίας, γραφής, ανάγνωσης, σκέψης, ομιλίας ή εκτέλεσης βασικών μαθηματικών υπολογισμών.

Δυσκολίες

Οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να δυσκολεύονται να αναλύσουν το υλικό που παρουσιάζεται κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας και να οργανώσουν πληροφορίες στο μυαλό τους, οδηγώντας τους έτσι σε κακή κατανόηση του διδασκόμενου υλικού και σε δυσκολία στην απομνημόνευση. Επιπλέον, οι μαθητές μπορεί να κατακλύζονται από μεγάλες ποσότητες πληροφοριών και να έχουν δυσκολία να ενσωματώσουν νέες πληροφορίες, να ανακτήσουν υλικό από τη μνήμη τους αυτόματα και να ανταποκριθούν γρήγορα. Γενικά, αυτοί οι μαθητές απαιτούν περισσότερο χρόνο για να επεξεργαστούν πληροφορίες, να λάβουν αποφάσεις και να δώσουν απαντήσεις. Ελλείψει κατάλληλων τροποποιήσεων, παρεμβάσεων και προσδοκιών μάθησης, ο ρυθμός ακαδημαϊκής προόδου των μαθητών μπορεί να είναι περιορισμένος, με αποτέλεσμα βλάβες στη σχολική και ατομική (π.χ. συναισθηματική, κοινωνική) λειτουργικότητα (McDowell, 2018).

Παράγοντες που συμβάλλουν

Μιλώντας για μαθησιακές δυσκολίες τη σημερινή εποχή πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το κοινωνικό πλαίσιο και τους ρυθμούς ζωής και εξέλιξης. Αντιλαμβανόμαστε ότι η ζωή σήμερα έχει γίνει πιο περίπλοκη, η συμβολή της τεχνολογίας μας προσφέρει πολλαπλά ερεθίσματα, τα οποία πολλές φορές αδυνατούμε να επεξεργαστούμε με αποτέλεσμα να υπάρχει μια αρνητική επίδραση στον εγκέφαλό μας. Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες (Firth et al., 2019), το διαδίκτυο επηρεάζει τον εγκέφαλό μας και τις γνωστικές μας διαδικασίες, ιδιαίτερα όσον αφορά την πολύπλευρη ροή εισερχόμενων πληροφοριών ενθαρρύνοντάς μας να εμπλακούμε σε εναλλαγή προσοχής και «multi-tasking», αντί για συνεχή εστίαση.

Εύκολα γίνεται αντιληπτό γιατί υπάρχει η ραγδαία αύξηση των μαθησιακών δυσκολιών στα παιδιά, όταν η τεχνολογία πρυτανεύει και η πραγματική επαφή έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες εκτός από την δυσκολία τους στο μαθησιακό κομμάτι, βιώνουν και την αποτυχία στη σχολική ζωή και ως εκ τούτου παρουσιάζουν χαμηλή αυτοπεποίθηση, καθώς πιστεύουν πως ο έλεγχος της ζωής τους προέρχεται από εξωτερικούς παράγοντες, όπως το σχολείο, οι καθηγητές και τα τυχαία γεγονότα (Παντελιάδου, Μπότσας, 2007). Συνεπώς, η συναισθηματική εξέλιξη των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες συναρτάται άμεσα από την αυτοεκτίμησή τους αλλά και από το άγχος που βιώνουν (Μπότσας, 2007).

Επίσης, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, οι μαθησιακές δυσκολίες έχουν συνδεθεί με την εμφάνιση ψυχικών διαταραχών (Buber et al., 2020). Συγκεκριμένα, φαίνεται να υπάρχει συνοσσηρότητα μεταξύ μαθησιακών δυσκολιών και ΔΕΠΥ (Kohli et al., 2005; Bandla et al., 2017; Buber et al., 2020; Visser et al., 2020), καθώς και μαθησιακών δυσκολιών και αγχωδών διαταραχών (Nelson & Harwood, 2011), διαταραχών διάθεσης, όπως η κατάθλιψη (Undheim & Sund, 2008) και αυτοκτονικούς ιδεασμούς (Fuller-Thomson et al., 2018).

Συμπέρασμα

ύκολα γίνεται αντιληπτό γιατί υπάρχει η ραγδαία αύξηση των μαθησιακών δυσκολιών στα παιδιά, όταν η τεχνολογία πρυτανεύει και η πραγματική επαφή έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες εκτός από την δυσκολία τους στο μαθησιακό κομμάτι, βιώνουν και την αποτυχία στη σχολική ζωή και ως εκ τούτου παρουσιάζουν χαμηλή αυτοπεποίθηση, καθώς πιστεύουν πως ο έλεγχος της ζωής τους προέρχεται από εξωτερικούς παράγοντες, όπως το σχολείο, οι καθηγητές και τα τυχαία γεγονότα (Παντελιάδου, Μπότσας, 2007). Συνεπώς, η συναισθηματική εξέλιξη των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες συναρτάται άμεσα από την αυτοεκτίμησή τους αλλά και από το άγχος που βιώνουν (Μπότσας, 2007).

Τι πρέπει να κάνουμε

Στόχος μας λοιπόν είναι να γίνει όσο το δυνατόν πιο εύκολο για τα παιδιά να διαχειριστούν το πλήθος πληροφοριών που τους παρέχονται και να μάθουν να ανταποκρίνονται στις δύο πραγματικότητες (εικονική και πραγματική) με το λιγότερο δυνατό κόστος για την πνευματική και ψυχική τους υγεία.

Κρίνεται λοιπόν αναγκαίο να προλαβαίνουμε εγκαίρως τι μαθησιακές δυσκολίες και να παρεμβαίνουμε κατάλληλα, ώστε να αποφύγουμε την ανάπτυξη συνοσηρότητας στο μέλλον. Για παράδειγμα, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες, οι μαθησιακές δυσκολίες έχουν συνδεθεί με την εμφάνιση ψυχικών διαταραχών (Buber et al., 2020). Συγκεκριμένα, φαίνεται να υπάρχει συνοπσηρότητα μεταξύ μαθησιακών δυσκολιών και ΔΕΠΥ (Kohli et al., 2005; Bandla et al., 2017; Buber et al., 2020; Visser et al., 2020), καθώς και μαθησιακών δυσκολιών και αγχωδών διαταραχών (Nelson & Harwood, 2011) διαταραχών διάθεσης, όπως η κατάθλιψη (Undheim & Sund, 2008) και αυτοκτονικούς ιδεασμούς (Fuller-Thomson et al., 2018).

Επικοινώνησε με ειδικό

Anchor 1

Άγχος εξετάσεων

Η τροχοπέδη της επιτυχίας και της ευτυχίας

Τα παιδιά στο λύκειο αλλά και στο πανεπιστήμιο έρχονται αντιμέτωπα με το άγχος των εξετάσεων. Στο λύκειο υπάρχει το άγχος των πανελληνίων και στο πανεπιστήμιο το άγχος της εξεταστικής, καθώς ειδικά στο πρώτο έτος είναι κάτι πρωτόγνωρο για τους φοιτητές. Το άγχος μπορεί να θεωρηθεί ως οι προσπάθειες του ατόμου να εξηγήσει τις περιβαλλοντικές συνθήκες που έρχονται σε σύγκρουση με τις σωματικές και ψυχολογικές επιθυμίες. Οι φυσικές συνθήκες ή οι ψυχολογικές πτυχές του κοινωνικού περιβάλλοντος κάποιου μπορούν να διευκολύνουν ή να περιπλέξουν την προσαρμογή στο περιβάλλον, ανάλογα με τη σχέση τους με το άτομο. Σε περιόδους που η προσαρμογή γίνεται πιο δύσκολη, ο οργανισμός αρχίζει να κουράζεται σωματικά και ψυχολογικά (Ergene, 2011).

*** Το άγχος των εξετάσεων έχει αντίκτυπο στους μαθητές είτε αρνητικό είτε θετικό. Είναι φυσιολογικό να υπάρχει άγχος για τις εξετάσεις που βοηθά τους μαθητές να τους προετοιμάσουν για την εξέταση, όμως, από την άλλη πλευρά, μπορεί επίσης να προκαλέσει αρνητικά αισθήματα στους μαθητές και να τους προκαλέσει επίσης σωματικά προβλήματα, όπως ζαλάδες, πόνους στο στήθος, αυπνία, κρίσεις πανικού, κάτι το οποίο οδηγεί εν τέλει σε κακή επίδοση στις εξετάσεις (Farrahdilla et al., 2018).

*** Το άγχος των εξετάσεων μπορεί επίσης να ονομαστεί ως προληπτικό άγχος, διότι εμφανίζεται προτού βιώσει κάποιος μια αποτυχία. Πρόκειται δηλαδή για ένα μη ρεαλιστικό αίσθημα. Αυτό προκαλεί μια υπερδιέγερση στον οργανισμό που επιδεινώνει την αντίληψη του ατόμου και την ευχέρεια σκέψης και μπορεί να οδηγήσει σε ανησυχία, τρόμο, φόβο αποτυχίας και καταστροφικών εμπειριών πριν ή κατά τη διάρκεια των εξετάσεων. Ταυτόχρονα, το φυσιολογικό άγχος βοηθά στην προετοιμασία των μαθητών να αντιμετωπίσουν τις εξετάσεις (Birjandi & Alemi, 2010).

*** Το άγχος είναι μια από τις πιο κοινές νευρωτικές διαταραχές που βιώνουν όλοι οι άνθρωποι σε διαφορετικές καταστάσεις. Το εποικοδομητικό άγχος είναι ένας τύπος άγχους που οδηγεί ένα άτομο σε πιο τακτικές ακαδημαϊκές δραστηριότητες και προγραμματισμό και συνήθως ενεργοποιεί και ενδυναμώνει το άτομο να μπορέσει να επιτύχει ένα καλύτερο αποτέλεσμα της μελέτης του (Gohari, 2013). Πολλοί ψυχολόγοι όπως οι Terman, et. al (2001), έχουν εκφράσει διάφορες απόψεις για την ψυχολογία του άγχους. Αυτό που έχει σημασία λοιπόν είναι ότι η σημερινή γενιά είναι πιο επιρρεπής στο άγχος. Επειδή η τεχνολογία και η σύγχρονη ζωή περιβάλλουν αυτή τη γενιά, η καθεμία από αυτές αναζητά ένα καλύτερο αύριο μέσα σε ένα πλήθος εμποδίων. Το άγχος από την οικογένεια, το κοινωνικό δίκτυο και το φυσικό περιβάλλον προκαλεί επίσης άγχος για την επίτευξη ενός καλύτερου αύριο. Γενικά, τα συμπτώματα άγχους μπορούν να χωριστούν σε τέσσερις ομάδες: γνωστικά, συναισθηματικά, συμπεριφορικά και φυσιολογικά. Αυτά τα τέσσερα στοιχεία δεν είναι ανεξάρτητα μεταξύ τους, αλλά η λειτουργία τους είναι σε αρμονία με ολόκληρο τον οργανισμό. Η κύρια λειτουργία αυτών των συμπτωμάτων είναι να δημιουργούν προσαρμοστικές αντιδράσεις σε επικίνδυνες καταστάσεις (Beck, Blackwell, & Claire, 1985). Ο Φρόιντ πιστεύει ότι το άγχος είναι η βάση όλων των νευρολογικών διαταραχών. Σύμφωνα με τον Φρόιντ, το άγχος είναι ένα είδος άγχους που εξοπλίζει ένα άτομο να αντιμετωπίσει ένα ατύχημα ή έναν κίνδυνο. Συνοψίζει το άγχος σε τρεις τύπους: 1) αντικειμενικό άγχος, 2) νευρωτικό άγχος και 3) ηθικό άγχος.

Η Συμβουλευτική διαδικασία μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές και τους φοιτητές να συνειδητοποιήσουν αρχικά το άγχος που βιώνουν, να βρουν τι είναι ακριβώς αυτό που τους προκαλεί το άγχος και να μπορέσουν μέσα από τη συζήτηση να το νοηματοδοτήσουν διαφορετικά, ώστε να αποκτήσει γι’ αυτούς ένα θετικό πρόσημο, σαν κινητήριος δύναμη κι όχι σαν ένα εμπόδιο. Άλλωστε, αν θυμηθούμε και τα λόγια του Φρόιντ για το άγχος, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα καμπανάκι κινδύνου που μας προειδοποιεί ότι κάτι βαθύτερο συμβαίνει. Μπορεί λοιπόν το άγχος να θέλει να σου στρέψει την προσοχή σε κάτι άλλο και να απομακρύνεσαι από τον στόχο σου. Η διαδικασία της Συμβουλευτικής μπορεί να σε βοηθήσει να τα διαχωρίσεις αυτά και να μην επηρεαστεί η μαθησιακή διαδικασία.

Επικοινώνησε με ειδικό

Anchor 2

Αναβλητικότητα και Διαχείριση χρόνου

Αξιοποίηση χρόνου - Θεμέλιο της επιτυχίας

Πολύ συχνά ακούμε τα παιδιά μας να λένε ότι ‘’δεν προλαβαίνουν να διαβάσουν’’, ‘’δεν μπορούν να διαχειριστούν σωστά τον χρόνο τους’’, ‘’δεν έχουν χρόνο να κάνουν όσα θέλουν’’, ‘’αναβάλουν σημαντικά πράγματα και ραντεβού’’. Τι γίνεται άραγε με την αναβλητικότητα και την διαχείριση του χρόνου και πως μπορούμε να βοηθήσουμε τους μαθητές και τους φοιτητές να ανταπεξέλθουν στο επιβαρυμένο πρόγραμμά τους χωρίς αυτό να τους κοστίσει την ψυχική τους υγεία;

***Η αναβλητικότητα στους φοιτητές αναφέρεται στην βιβλιογραφία ως ακαδημαϊκή αναβλητικότητα και ορίζεται ως η συμπεριφορά σύμφωνα με την οποία ένας φοιτητής είναι αναποφάσιστος, χωρίς όρεξη και θέληση να ολοκληρώσει μια δραστηριότητα που σχετίζεται με τα σχολικά του καθήκοντα (Schouwnberg, 2005). Επιπλέον, οι φοιτητές, όταν χαρακτηρίζονται από αναβλητικότητα, καθυστερούν αδικαιολόγητα την ολοκλήρωση μιας ακαδημαϊκής εργασίας -είτε πρόκειται για τη μελέτη στο σπίτι, είτε για την προετοιμασία για τις εξετάσεις- μέσα σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (Furnham, Chamorro-Premuzic, & McDougall, 2003) μελετούν τα μαθήματα τους επιφανειακά (Zeenath & Orcullo, 2012) και χάνουν χρόνο κάνοντας άλλα πράγματα (Beheshtifar, Hoseinifar, & Moghadam, 2011. Lubbers, Van Der Werf, Κuyper, & Hendriks, 2010).

***Βιβλιογραφικά η αναβλητικότητα σχετίζεται με την γονική αποδοχή και απόρριψη, καθώς οι απαιτήσεις των γονιών είναι άκαμπτες και τα παιδιά χρησιμοποιούν την αναβλητικότητα ως μηχανισμό άμυνας (Frost, Marten, Lahart, & Rosenblate, 1990). Σύμφωνα με τους Zakeri et al., 2013 & Woo & Yeo, 2019, όταν οι γονείς είναι περισσότερο υποστηρικτικοί με τα παιδιά τους, εκείνα εμφανίζουν λιγότερα ποσοστά αναβλητικότητας.

Η διαχείριση χρόνου (TM) μπορεί να θεωρηθεί ως μια έννοια που περιλαμβάνει πολλά εργαλεία για την οργάνωση της εργασίας και της ζωής προκειμένου να εκτελεστούν οι εργασίες αποτελεσματικά και αποδοτικά. Η έννοια της διαχείρισης του χρόνου είναι άβολη, σαν να μπορεί κάποιος να επηρεάσει τον χρόνο με κάποιο τρόπο, ενώ στην πραγματικότητα μόνο οι δραστηριότητες οργανώνονται και διαχειρίζονται με την πάροδο του χρόνου. Οι συμπεριφορές κάτω από την ομπρέλα της διαχείρισης χρόνου περιλαμβάνουν την αυξημένη επίγνωση της χρήσης του χρόνου, τον καθορισμό στόχων, την ιεράρχηση προτεραιοτήτων, τον προγραμματισμό, την παρακολούθηση και την οργάνωση. Οι τεχνικές και τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται στοχεύουν στη λήψη έξυπνων αποφάσεων σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο κατανέμουν τον χρόνο με σύνεση, δηλαδή να αφιερώνουν όσο το δυνατόν λιγότερο χρόνο σε ασήμαντες εργασίες και να ξοδεύουν τον χρόνο που αποκτάται σε σημαντικές εργασίες. Επίσης, ενθαρρύνεται η αυξημένη επίγνωση του τρόπου με τον οποίο χάνεται ο χρόνος και πώς ορισμένες δραστηριότητες μπορούν να συνδυαστούν στο ίδιο χρονικό πλαίσιο. Μερικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται στη διαχείριση χρόνου είναι λίστες υποχρεώσεων (Claessens, Van Eerde, Rutte, & Roe, 2010; Grawitch, Maloney, Barber, & Yost, 2011) να εργάζονται οι μαθητές αδιάκοπα για κάποιο χρονικό διάστημα, μια λεγόμενη ώρα ησυχίας (Käser, Fischbacher, & König, 2013; König, Kleinmann, & Höhmann, 2013) οργάνωση του περιβάλλοντος για βέλτιστη απόδοση, συμπεριλαμβανομένης της αρχειοθέτησης και της διαχείρισης (Huang, Lin, & Lin, 2011).

Πρακτικά, μέσω της Συμβουλευτικής διαδικασίας ο μαθητής ή ο φοιτητής μπορεί να εντοπίσει τις αιτίες που τον οδηγούν σε αναβλητικότητα ή σε κακή διαχείριση χρόνου και να μπορέσει να οργανώσει εξ αρχής τον χρόνο του και το πρόγραμμά του. Παράλληλα δεσμεύεται σε αυτή την διαδικασία καθώς οι συναντήσεις της συμβουλευτικής είναι εβδομαδιαίες και αυτό ενεργοποιεί τη συνέπεια και την δέσμευση σε ένα πλάνο, σεβόμενοι πάντα τους προσωπικούς ρυθμούς και την προσωπικότητα του καθενός.

Επικοινώνησε με ειδικό

Anchor 3

Βιβλιογραφία

Αξιόπιστη πληροφόρηση - Καλύτερες αποφάσεις

Μαθησιακές δυσκολίες

1) Meeting the Mental Health Needs of Students with Specific Learning Disorder: Recommendations to Advance and Innovate Current School-Based Approaches.

Cadieux, C. & Syeda, M. (2021).

Evidence Brief - Specific Learning Disorders.pdf (uwo.ca)

2) The prevalence of the academic learning difficulties: An observation tool.

Al-Qadri, A. H., Zhao, W., Li, M., Al-Khresheh, M. H., & Boudouaia, A. (2021).

https://doi.org/10.1016/j.heliyon.2021.e08164

3) The "online brain": how the Internet may be changing our cognition

Firth, J., Torous, J., Stubbs, B., Firth, J. A., Steiner, G. Z., Smith, L., Alvarez-Jimenez, M., Gleeson, J., Vancampfort, D., Armitage, C. J., & Sarris, J. (2019)

https://doi.org/10.1002/wps.20617

4) Μαθησιακές δυσκολίες: Βασικές έννοιες και χαρακτηριστικά.

Παντελιάδου, Σ. & Μπότσας, Γ. (2007).

https://doi.org/10.12681/edusc.2749

Άγχος

1) Test anxiety levels and related factors: students preparing for university exams.

Kurt, A. S., Balci, S., & Kose, D. (2014).

Test anxiety levels and related factors: students preparing for university exams - PubMed (nih.gov)

2) Inverse heat conduction: Ill-posed problems

Beck, J. V., Blackwell, B., & Clair Jr, C. R. S. (1985)

https://doi.org/10.1002/zamm.19870670331

3) The impact of test anxiety on test performance among Iranian EFL learners" BRAIN

Birjandi P and AlemiM (2010)

View of The Impact of Test Anxiety on Test Performance among Iranian EFL Learners (lumenpublishing.com)

4) Test anxiety and its impact on first year university students and the over view of mind and body intervention to enhance coping skills in facing exams

Farrahdilla, H., Khairi Che, M., Vidya, B., Nur Syakilah, M. (2018)

http://dx.doi.org/10.5958/0974-360X.2018.00411.0

5) Methods for overcoming test anxiety in students

Gohari, N. (2013)

https://article.tebyan.net

6) Understanding the causes, factors, and methods of reducing students' exam anxiety in high school exams

Hafezi, A. & Etemadinia, S. (2021)

https://goodwoodpub.com/index.php/jshe/article/download/869/258

Αναβλητικότητα και διαχείριση χρόνου

1) Time management and procrastination

van Eerde, W. (2015)

Time management and procrastination. - PsycNET (apa.org)